Historia kościoła

Wioski, które obecnie tworzą parafię, do roku 1919 zamieszkałe były wyłącznie przez ludność niemiecką wyznania ewangelickiego. Dopiero w lutym 1919r. przybyły do Glinna Wielkiego pierwsze rodziny polskie – p.Sokołowscy, p. Kaźmierscy. Z czasem przybywało ich coraz więcej. Byli to ludzie, którzy owego czasu wyemigrowali do Niemiec, gdzie pracowali jako górnicy. Ciężka praca poza granicami kraju pozwoliła zaoszczędzić pieniądze, które migranci przeznaczali na kupowanie gospodarstw w Glinnie Wielkim, Magdaleńcu, Brodzie Kamiennym. Wymienione wioski w ówczesnym czasie należały do parafii w Płonkowie. Wśród wzrastającej liczebnie ludności polskiej, wyznania katolickiego zrodziła się myśl budowy kościoła, względnie kaplicy w Glinnie Wielkim. Do czasu zrealizowania planów Kuria Metropolitalna w Gnieźnie zezwoliła na odprawianie Mszy św. w niedzielę w miejscowej szkole.

Pierwszą Mszę św. w szkole odprawił ks. Kraska – ówczesny proboszcz w Płonkowie. Było to w pierwszą niedzielę maja 1925 roku. Kolejno rezydujący proboszczowie w Płonkowie dojeżdżali w każdą niedzielę do Glinna Wielkiego, by odprawić Mszę św.

Myśl o budowie kościoła w Glinnie Wielkim była nadal aktualna. W 1928 r. Rada Kościelna tworzącej się parafii, otrzymała od starostwa w Inowrocławiu zezwolenie na zbieranie ofiar na terenie całego powiatu inowrocławskiego na budowę kościoła. Zebrana suma oraz dotacja Wydziału Powiatowego w wysokości 20 tys. umożliwiła rozpoczęcie budowy kościoła jeszcze w 1929 r. Ziemię pod budowę świątyni ofiarowali p. Jakub Duda oraz p. Józef Jagodziński. W czerwcu 1929 r. poświęcono kamień węgielny. Aktu tego dokonał ks. bp A. Laubitz. Po upływie dwóch lat wznosił się już w Glinnie Wielkim drewniany kościół w stylu zakopiańskim i kosztował 40 tys.

Kościół drewniany
Kościół drewniany

Tak powstała katolicka parafia w Glinnie Wielkim. Pierwszym jej proboszczem został w 1934 r. ks. Antoni Fiutak. Ponieważ proboszcz mieszkał u parafian, w 1935 r. parafianie przystąpili do budowy plebanii. Jednak nie udało się jej wykończyć całkowicie, ponieważ przeszkodził
w tym wybuch II wojny światowej. W tym czasie administratorem parafii był ks. Marian Skrzypczak. Wybuch wojny spowodował, że miejscowi Niemcy stali się bardzo agresywni. 31 października 1939 r. okradli,
a następnie spalili kościół. Dzisiaj widoczne są tylko fundamenty.
W budynku plebanii, urządzili obóz pracy dla Żydów, którzy przebywali tam do 30 października 1944 r.

Fundamenty starego kościoła
Fundamenty starego kościoła

Natomiast 5 października 1939 r. w bestialski sposób zamordowali w Płonkowie administratora parafii ks. Mariana Skrzypczaka. Zamęczonego kapłana Ojciec św. Jan Paweł II beatyfikował razem ze 108 męczennikami podczas pielgrzymki do ojczyzny 13 czerwca 1999 r. w Warszawie.

Po zakończonej wojnie poniemieckie gospodarstwa w okolicznych wioskach zajmowali Polacy. Życie religijne Polaków na tym terenie stopniowo zaczęło się odradzać. W 1954 r. Kuria Metropolitalna w Gnieźnie erygowała kaplicę publiczną p.w. św. Antoniego w Glinnie Wielkim.

portret

Tak powstała parafia katolicka na tym terenie. Istniejący kościół poewangelicki w Rojewicach władze świeckie przekazały kościołowi katolickiemu. Ks. prymas Stefan Wyszyński dekretem z dnia 30 czerwca 1950 r. przekazał ów kościół miejscowej parafii. Nadał mu tytuł Najświętszego Serca Pana Jezusa i uczynił go kościołem pomocniczym parafii św. Antoniego w Glinnie Wielkim. W kolejnych latach Parafia odzyskała pastorówkę, która obecnie pełni funkcję Plebanii.
Ten stan prawny przetrwał do 1997 r. Całe życie religijne parafii toczyło się przy kościele w Rojewicach, również
i proboszcz mieszkał w Rojewicach – to spowodowało, że dotychczasowy tytuł parafii był nieadekwatny do rzeczywistości. W związku z tym ksiądz proboszcz wystąpił z prośbą do Metropolity Gnieźnieńskiego o zmianę tytułu parafii. Ks. abp Henryk Muszyński przychylił się do prośby i w 1997 r. dekretem dokonał zmiany tytułu na: Parafia Rzymsko – Katolicka p.w. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Rojewicach, a kaplica św. Antoniego
w Glinnie Wielkim została kaplicą pomocniczą.

kościele znajdują się również organy firmy P. B. Voelkner z Bydgoszczy, których czas powstania datuje się na ok. 1910 r. Instrument ten wymaga kompleksowego remontu.

organy_2

W odległości zaledwie kilkudziesieciu metrów od kościoła znajduje się cmentarz parafialny.

W kościele i wokół niego prowadzone są liczne prace remontowe. Dodaje to uroku zarówno wnętrzu kościoła,
jak i otoczeniu.
W 2006 roku malowanie i złocenie kościoła.
W 2007 roku wykonanie nowych ławek i 2 konfesjonałów.
W 2008 roku położenie granitowej posadzki.
W 2009 roku wymienione zostały na dębowe główne drzwi kościoła.

Proboszczowie parafii Glinno Wielkie – Rojewice

1. ks. Antoni Fiutak – 1930 r. – 30.10.1938 r.
2. ks. Marian Skrzypczak – 01.11.1938 r. do 05.10.1939 r.
3. ks. Zygfryd Raiter – 1945 r. – 25.01.1946 r.
4. ks. Stanisław Łukaszczyk – 01.07.1946 r. – 30.06.1949 r.
5. ks. Henryk Klutt – 01.07.1949 r.- 08.1950 r.
6. ks. Bronisław Śliwiński – 08.1950 r. – 31.12.1950 r.
7. ks. Bernard Jekel – 01.01.1951 r. – 30.04.1954 r.
8. ks. Józef Frąckowski – 01.05.1954 r. – 30.06.1961 r.
9. ks. Henryk Wojcieszyk – 01.07.1961 r. – 31.12.1967 r.
10 .ks. Józef Stawski – 01.01.1968 r.- 30.06.1971 r.
11. ks. Edward Podkowski – 01.07.1971 r. – 30.06.1973 r.
12. ks. Ignacy Mączyński – 01.07.1973 r. – 16.05.1978 r.
13. ks. Kazimierz Pilarski – 17.05.1978 r. – 30.06.1984 r.
14. ks. Jerzy Nowak – 01.07.1984 r. – 30.06.1996 r.
15. ks. Wojciech Danecki – 01.07.1996 r. – 30.06.2012 r.
16. ks. Leszek Sakowski – 01.07.2012 r. – 30.06.2023 r.
17. ks. Tomasz Kołodziej – 01.07.2023 r.